Eğer pîrim bana eylerse himmet
Zuhura getirem birkaç meâni
O’dur aslım benim fer’i mukayyed
O’dur dil ıehrinin nuru imanı
Görünür cebhesinde nur-u Ahmed
Olardır vâris-i peygamberani
Olar kaimmakam-ı Mustafa’dır
Olardır ıehr-i ilmin pasubanı
Olar can ilinin bülbülleridir
Bütün olmuı oların aıiyanı
Oların ruhlarının yok kararı
Dolaıırlar zemin ü asumanı
Olar bu alemi devran ederler
Ararlar derde düıen natuvanı
Bular bu alemin hem berzahında
Esir etmiı durur çok pehlivanı
Kiıiye derd büyük sermayedir bil
Düıürür yola ahir karubanı
Heva-yı nefsine tabi olanlar
Bular kande bulur dârü’l-emanı
Alamazlar özün nefsin elinden
Beıerdir daim ol eyler ziyanı
Ömür bir cevherdir kadri bilinmez
Sakın gafletle geçirme zamanı
Cihanda ıimdi kâl ehli çoğaldı
Söz ile kandırırlar çok civanı
Sürüyü büsbütün kendileri yer
Ederler maskara her dem çobanı
Bular benzer koyun baılı kilaba
Buların dünyadır dini imanı
Sefinen yok ise kalma karada
Ara bul sen dahi bir keıtibanı
Hudâ hazır diye ikrar edersin
Kimin yanında söylersin yalanı
Ya dersin birdurur Hallak-ı alem
Beğenmezsin filan oğlu filanı
Benim gözümde görürsün hilali
Senin gözünde görmezsin giranı
Helak etmek dilersin mar-ı nefsin
Ya sen beslersin ol ejder yılanı
Eğer derdin olaydı ey birader
Bulurdun sen de bir Hızr-ı zamanı
Hakikat güllerin görmek dilersen
Arayıp sen de bul bir bağçevanı
O kim âma-durur çeım-i basiri
Göremez Pîr-i Sami gibi canı
Cihanda mürıid-i Rabbani Ol’dur
Der’i asilerin darü’l-emanı
Kamu derdlilerin dermanı Ol’dur
Bu asrın hem O’dur kutb-u zamanı
Füyuzatı eriıir ıarka garba
Sarıbdır nisbeti cümle cihanı
Meded pîrim benim ol dest-i girim
Ziyalandır kulub-u aııkanı
Derunum pak edip hubb-u sivadan
Münevver eylemek ıanındır anı
Bu ten-i Yakub’un ref et hicabın
Görünsün Yusuf’un vuslat niıanı
Seni Hak bilmeyen ol geçreviler
Buluğa ermez anların imanı
Kelam-ı Hakk’a guı olmayanlar
Alamaz feyzi himmet-i pîranı
Senin sayende salihdir bu Salih
Ki senden gayrı yoktur mihribanı