Ey ‘âlemlerin şâhı bir nazar kılsan n’ola
Biz ‘âsînin günâhı defterin silsen n’ola

Çok dürüşdüm dil evi mâsivâdan arınmaz
‘Acabâ ey Pâdişâh lutf ile dolsan n’ola

Gerçi küstâhlıkdır dirsiz da’vet eylemek
Ey keremlerin kânı fazl ile gelsen n’ola

‘Âciz kaldım n’eyleyem hâlim kime söyleyem
Yâ Rabbi sen merhamet leşkerin salsan n’ola

Cânım dellâlda gezer satmağa geldim bugün
Ey Mısr’ın şâhı Ken’ân Yûsuf’un alsan n’ola

Hâr içinde gül deyü âh iderdim dem-be-dem
Ben garîbce bübüle karşu bir gülsen n’ola

Sundum sana elimi ben yanıldım yolumu
Ey Çalabım dön bana tablını çalsan n’ola

Kuldan hatâlar gerek senden ‘atâ yâ ‘alîm
Bu erkân-ı neferi bendene bulsan n’ola

Gerçi ‘ısyânım yüzü rahmetine oldu kap
İntikâmın Ahmed’in nûr ile delsen n’ola

Evvel bize bu cânı ‘Azrâîl hod vermedi
Ey cânı veren gene sen kendin alsan n’ola

Bir gönül bir cânım var sen bana ver diyen çok
Ey cân ıssı sen alsan ‘aceb sevilsen n’ola

Senin zâtın görmeği rencime şifâ derler
‘Aceb görsem tanısam nikâbın alsan n’ola

Hûb cemâlin görmeğe ağlar ey şâhım senin
Ümmî Sinân’ın gözü yaşını silsen n’ola

Ümmi Sinan