Ey ‘aşk delisi olan ne kaldın perâkende
Ol seni deli kılan yine sendedir sende

Dünyâ âhiret ol Hakk yer gök doludur mutlak
Hîç gözlere görünmez kim bilir ne nişânda

Her kim anı gördüm dise gerek oda yakalar
Her kim ana şek getirir ne dînde ne îmânda

Ger meyhâneye vardım ansız yer göremedim
Yine ana sataşdım girdim dahi külhânda

Her kim aradı cismin cisminde buldu hasmın
Ne dünyâ âhret ana ne assı ne ziyânda

Bir nicesine kaç dir bir nicesine tut dir
Kaçanla bile kaçar bile durur duranda

Uğru diyü kullarını giriftâr iden ol
Meded idüp irişen gene bile zindânda

Eydürler miskîn Yûnus niçün deli oldun sen
Ne ‘akl u ne fehm kalsın iş bu sırrı duyanda