Ey dostlar, bu yollardır karanlık,
Şeytan yolunu özden ırak koymaz mısın?
Bend eyleyip şeytan seni azgın eyler,
Hak karşısında yüzü kara olmaz mısın?

Tamah etme Hoca’yım deyip eşiklerde,
Akl yoktur ihlas kılan kişilerde.
Utanma ve haya gitti büyük-küçüklerde,
Ahir zaman nişanesini bilmez misin?

Şeyhim diye marifeti kıldı beyan,
Zahir-batın , evvel-ahir kılsa âyân.
Şahin benzeri ruhu onun eylese uçuş,
Böyle olup mürid yola salmaz mısın?

Gece-gündüz taat kıldı seyyid, ebrar,
Yemeden-içmeden gençliğinde güzel huylu.
Ümmet için kaygı ile oldu uykusuz,
Rasulullah tabiatını bilmez misin?

Tan atana kadar iki ayak tamam şişti,
Ata-ana, İbrahim’den dahi geçti.
Dileyip ümmet kaygı ile aklı şaştı,
Ey Şeyh ey, görüp ibret almaz mısın?

Kul Hoca Ahmed, bu yolları kolay bilme,
Hak rahmeti sayısız erişip mağrur olma.
Havf ve reca içre dur, gönül koyma,
Kahr içinde lütfunu anlayıp yürümez misin?

Hoca Ahmet Yesevi