Ey gönül ma’nâya bak bahs eyleme elfâzdan
Neyler asdâfı kişi ger bulmasa dürr-i ‘Aden

Kalbini hubb-i sivâ zabt eyleye insâf mı
Gör Süleymân tahtını mesken idinmiş Ehrimen

Hâtem-i dil çıkmasın destinden eyle ihtimâm
Bu vücûd iklîminin sultânı ola sen her zaman

Varlığın kûhsârını vîrân kıl Ferhâd-veş
Sohbet-i sırr-ı Hudâ’dan behre bulmaz ben diyen

Hakkıyâ dîdâr-ı Yâr’e cân u bâşı kıl fedâ
Şem’-i ‘aşka dâimâ pervâne-veş yak cân ü ten