Ey gönül uyan ki uş irdi ölüm
Dünyede kime emân virdi ölüm

Yidi iklîme hüküm sürenlere
Tanrı emriyle hüküm sürdü ölüm

Ey niçe sâhib-kıran serverlerin
Tahtın alup leşkerin kırdı ölüm

Ey niçe serkeşleri kıldı zebûn
Kim bize hîç gelmeye dirdi ölüm

Şu kapu kim kapucular var idi
Kimseye hiç tınmadan girdi ölüm

Bâġ u milk ü yir bizim diyenleri
Yurtlarından gör niçe ırdı ölüm

Ey nice şenlikleri kıldı harâb
Hem ıssız kodu niçe yurdu ölüm

Ehl-i dünyâ bunca yıllar yapdığın
Bir dem içre yıkdı yımırdı ölüm

Don u tayın kıldı tâbût u kefen
Hem serâyın sine değşirdi ölüm

Niçelerin yüzüne güldü cihân
Niçelerin defterin dürdü ölüm

Ne eyüye hürmet itmişdir felek
Ne bu halkın yatlusun yirdi ölüm

Cümle halkı yir henüz doymaz bu yir
Yiyiser her neye kim yirdi ölüm

Günde yüz bin türlü dernek dağıdup
Birin ikin sinleye dirdi ölüm

Şâdisin gam düğünün yas eyledi
Her kimin kim evine girdi ölüm

Yalınız ancak bizi gözlemez ol
Niçe bizim bigiler gördü ölüm

Komadı bir şahsı hîç aġlatmadık
‘Âlem içre kimi güldürdü ölüm

Kamu göynüklüleri inleden ol
Dükeli derdlilerin derdi ölüm

Niçe evlâdı atadan anadan
Niçe yârı yârdan ayırdı ölüm

Dur Kemâl Ümmî eyü dirlik diril
Gaflet ile yatma kim irdi ölüm