Ey gül ne aceb silsile-i müşg-i terin var
V’ey serv ne hoş cân alıcı işvelerin var
Acıttı beni acı sözün tünd nigâhın
Ey nahl-i melâhet ne aceb telh berin var
Peykânları ile doludur çeşm-i pür-âbım
Ey bahr sağınma senin ancak güherin var
Ol seng-dile nâle-i zârın eser etmiş
Ey dil sana bu zevk yeter tâ eserin var
Aşk içre gönül deme ki ben bî-hodem ancak
Ey gâfil özünden senin ancak haberin var
Çok bakdığına gamze ilen bağrın üzersin
Her kime ki bakmazsan anunla nazarın var
Aşk ehline ol mâh Fuzûlî nazar etmiş
Sen hem özünü göster eger bir hünerin var

Fuzuli