‘Âişe ana der ol hayrü’n-nisâ
Çünkü mi’râc itdi ol hayrü’l-verâ
Bir gice didim ana ey cân-ı men
V’ey vücûdum tahtına sultân-ı men
Ol gice kim Hakk’a sen mihmân idin
Bir mükerrem muhterem sultân idin
Neyle hoş itdi seni vehhâb-ı gayb
Nice açıldı sana ebvâb-ı gayb
Didi ol dem yâ Hümeyrâ bil anı
Bana şol nesne virüpdür ol Ganî
Virmemişdir enbiyâdan kimseye
Kim işide anı yâhûd kim diye
Açılup bâb-ı hazâinden disâr
Bana Rabbim itdi eltâfın nisâr
Kalmadı bir nesne kim ol virmedi
Nesne yokdur k’anı Ahmed görmedi
Lîk bir nesne buyurdu ol Ganî
Bana hoş geldi katı sevdim anı
Didi yâ Ahmed katımda hürmetin
Nicedir diyem bilesin ‘izzetin
Hürmetin’çün ümmetinden bir kişi
Ma’siyet kesbedüp ola düzahî
Yüz behiştîden ki min gayri’l-ümem
Sevgilidir yâ habîbim tutma gam
Cân fedâ olsun o sultâna fedâ
Bize anınçün neler virdi Hudâ
Mâye-i devletdir ol server bize
Sâye-i ‘izzetdir ol rehber bize
Ol habîbin hürmetine ey Hudâ
İtme bizi hazretinden sen cüdâ