Bu beyânı dahi dinle ey cüvân
Koyunun güderdi dağda bir çobân
Dağın ardından Resûl-i müctebâ
Kâfir ile durup iderdi gazâ
Geldi bir kurt kapdı koyundan birin
Duydu çobân irdi ardından hemîn
Aldı elinden koyunu cebr ile
Söyledi ol kurt ana geldi dile
Didi korkmaz mısın Allah’dan çobân
Rızkımı aldın elimden bî-emân
Aç idim ben istedim Rezzâk’dan
Rızkımı gösterdi işbu sürüden
Rızk-ı maksûmum çü girmişdi ele
Anı aldın ben kime idem kile
İşidüp bunu didi kâfir çobân
Ey ‘aceb söyledi hayvân-ı bî-zebân
Didi ol kurt bu ‘aceb midir sana
Bundan a’ceb ol Muhammed Mustafâ
İşbu dağ ardından eyler ol gazâ
Cennet ehli bakışûp eyler duâ
Bir alay hayvâna sen serdâr olup
Hoş yürürsün küfr ile murdâr olup
Pes niçin ol şâhı itmezsin taleb
Leşker-i Rahmân’dan olmazsın ‘aceb
Çün irer kurdun hitâbı sem’ine
Şevk-ı Ahmed salar âteş cânına
‘Âşık-ı şeydâ olup ol bî-karâr
Şevk-ı İslâm ile eyler âh u zâr
Didi kurda ol çobân-ı mu’teber
Ben gidersem koyunumu kim güder
Didi ol kurt koyununa ben çobân
Olayın var işine tutma gümân
Koyunun ısmarlayup kurda o dem
‘Asker-i islâm için vurdu kadem
Ol habîbin hizmetine irdi tîz
Anı hoş gördü katı sâhib-temîz
Nûr-ı îmân ile pür-nûr eyledi
Kalb-i vîrânını ma’mûr eyledi
Mâcerâyı gör ki şerh itdi çobân
Didi Hazret var işine ba’d-ez-ân
Çün sürüne râ’ eyledin anı
Pes emîndir ver ana bir koyunu
Geldi çobân koyunun buldu tamâm
Gürke ta’zîm ile hoş verdi selâm
Bir koyun boğazlayıp i’zâz ile
Ana teslîm eyledi i’zâr ile
Gel tefekkür eyle bunu ey cüvân
Hisse al bu kıssadan ol kâmrân
‘Avn-i Hakk yâr olsa ger bir kuluna
Kurt çobân olur anın koyununa
Gürk ile ol kulunu irşâd eder
Küfr ile mağmûm iken dilşâd eder
El-iyâz ger bir kula hızlân vire
Sanma ana enbiyâ îmân vire
Şânına ol serverin duya sibâ’
Sen niçin etmezsin ana ittibâ’
Gör ki hânın medh ider hayvân iken
Sen niçin övmeyesin insân iken