Gel ey sofî çıkar sofu kıl insâf,
Ko sûret düzmeği kıl içini sâf.
Riyâ ile bu ömr-ü nâzenini,
Nice bir sarf edüp edersin isrâf.
Kuru davâmı sandın sen bu ilmi,
Bu yola böylemi gittiler eşraf.
Dahî kâmilliğin bumu nişânı,
Sana derviş ola etrâf-ü eknâf.
Değil vallâhi Mürşidlik bu resme,
Kemâl ehline yakışmaz bu evsâf.
Arıt pâk eyle kalbin eyle hâlis,
Beğenmez böyle kalbi anla sarrâf.
Hakîkat kârbânına uyagör,
Kati rûşen yola gider ol esnâf.
Fenâ Kâfından aşır yolları hep,
Bekâ Ankâsına olurlar ezyâf.
Bu yolu cümleden âlâ tutarlar,
Sarây-ı vahdete erişen eslâf.
Hurûfa bakma andan içeru bak,
Nefstir can değildir nûn ile kâf.
Nefs bahrında lâl olmuş Niyâzi,
Seda vü harf içinde olan urur lâf.