Hâk-i reh etti âşık-i miskini ol heves
Kim pây-bûs i yâre kaçan bula dest-res
Râz-i derûnu taşraya salmak revâ değil
Budur günâhı kim asılır muttasıl ceres
Didâr-ı dosttur ki âlem neticesi
Yok andan özge âşıka âlemde mültemes
Sînem hevâ-yi aşkın ile doldu ney kimi
Dem urduğumca âh ü figandır çıkan nefes
Her kayd olursa mahz-i belâdır ki bülbüle
Ger şâh-i gülden olsa küdûret verir kafes
Ol gamzeden gönül eğer istersen iltifat
Tîğ-i tecerrüd ile cihandan alâka kes
Olmaz vücûd-i âşıka aşk icre i’tibâr
Dözmez Fuzûlî âteş-i sûzâna hâr ü has

Fuzuli