Hakîkat câmesin sanma cihânda her beden giydi
Libâs-ı müsteârı râh-ı Hakk’dan geçen giydi

Libâs-ı aşkı her ki sağa sola meyleden giymez
Anı ancak tarîk-i müstakîm üzre giden giydi

Abâ-yı Mustafâ’yı hiç kimse giymedi amma
Reh-i aşkında terk-i cân eden Veys-el Karan giydi

Açan cân gözlerin amma gül-i pîrâhen-i Yûsuf
Anı ol pîr-i Ken’ân sâhibü’l beytü’l hazen giydi

Cihân-kıymet olan âl-i abâ tâcın nice yıllar
Boyun büküp erenler meclisinde diz çöken giydi

Soyun kesret libâsından eriş “el fakru fahrî”ye
Bu fahr-i pür-safâyı câm-ı vahdetden içen giydi

Riyâ-pûşân ne mümkündür aşk u sevdâ kisvesin giymek
Harâbât kûşesine dost deyû postun seren giydi

Tarîk-i aşk içinde hırka-yı tecrîdi ey HAZMÎ
Cenâb-i Pîr Hüsâmeddîn Uşşâkî Hasan giydi