Hamd-ü lillâh habs-i zindân ehl-i hâlin hırfeti,
Fakr-ü zillet derd-ü mihnet ol gürûhun izzeti.
Habs-i cism-ü nefs eden cânın eder elbet halâs,
Halvetin rûşen eder envâr-ı Hak-kın celveti.
Zulmet içre teşne diller âb-ı havâna gider,
Killet içre sabr ile çok kimes buldu devleti.
Halk-ı âlem kabza-i kudrette biçün-ü çerâ,
Hak kazâsına rızâ ver, bula kalbin vus’ati.
İzzet-i ukbâya zillettir Niyâzî çün tarîk,
Nefha-i Rahmâna bu yoldan ede gör sür’atı.