Her habâb-i eşkime bir aks salmış peykerim
Şâh-i mülk-i mihnetim tutmuş cihânı leşkerim
Ehl-i kadrim yanalı aşk oduna pervâne veş
Sürme-i çeşm eylemişler şem’ler hâkisterim
Cismimi yaktınsa pâ-mal etme gönlümden sakın
Kül-hanım eksik değil hâkisterimde ahkerim
Aşk ser-gerdânıyım gögsümde bin bin dağlar
Bir sipihr-i sâ’irim sâbit cemi’i ahterim
Çeşm târ-i cismime düzmüştü eşkim gevherin
Âh kim çerh üzmüş ol târı dağılmış gevherim
N’ola her sâ’at od üstünde durursam ûd tek
Ûd-i bezm-i aşkım âteştir bisât ü bisterim
Ey Fuzûlî çok melâmetten beni men etme kim
Ben nihâl-i gül-şen-i derdim melâmettir berim

Fuzuli