Her zamân gönlüm hevâ-yı menzil-i dilber ider
N’ideyem anda irenler cümle terk-i ser ider

Cân u dil terkin uranlar irişir cânânına
Terk-i ser itmek gerek kim tâlib-i server ider

Râhat olmaz bir kişi mâl u menâl ile velî
Bulur âsâyiş her ol kim eşiğin pister ider

Dimegil ‘âşık ana kim itmeye terk-i murâd
‘Âşık oldur her ne kim ma’şûk anı ister

Gûş uran kerrûbîler ‘arşda ider cûş u hurûş
Kudsîler yoksa Hayâlî şi’rini ezber ider