Hikâyet eyleyim ahvâlimi fı’l-cümle yârâna
Sabâvetden berü başa geleni diyem ihvâna
****
Sabî iken gelürdi gönlüme âsârı ‘ışkın pes
Yanar idi yüreğim gice gündüz nâr-ı sûzâna
****
Peder merhûm icâzet virdi zikrullaha pes bana
Didi çalış hemân ben sağ iken tevhîd-i Yezdâna
****
Şu kez çok eyle kim zikri olasın mest-i lâ-ya’kıl
Münâfıklar disünler yâ mürâ’îdür yâ dîvâne
****
Vefât itdi peder ben on sekiz yaşında iken bil
Karârım kalmadı hîç başladım pes âh u efgâne
****
Resûlin ‘ışkı düşüb gönlüme Hakka niyâz itdim
Didim aç yâ İlâhî yol varam ol fahr-ı ekvâne
****
Kabûl itdi du’âmı bir sene oldum mücâvir hem
Gelüb Rûma yine gitdim o şâhlar şâhı sultâna
****
Mecazî ‘ışka oldum mübtelâ kalmadı hîç sabrım
Hevâlandı düşüb dîvâne gönlüm hubb-ı nisvâna
****
Beni rüsvâ-yı ‘âlem eyledi ‘ışk-ı mecâzî pes
Atardım kendimi pervâne-âsâ şem’-i hûbâna
****
Tezevvüc eyledim çok zen toğırdılar nice evlâd
Kimisi oldı yâr bana kimisi oldı bîgâne
****
Kimisi gitdi ‘ukbâya kimisi kaldı anların
Kalanlar oldılar fitne giden düşürdi ahzâna
****
Sene bin iki yüz kırk altıda yazdım bu ebyâtı
İrişdirdi Hudâ fazlıyla nısf-ı mâh-ı Şa’bâna
****
Peder târîhimi yazmış ki bin yüz seksen üç deyü
Ana Hak eylesün rahmet ve cümle ehl-i îmâna
****
Rebî’ü’l-evvelin pes on biri isneyn gicesinde
Dimiş kim toğdı oğlum çok şükür Vehhâb u Rahmâna
****
Komuş hem ismimi Ahmed teyemmün idüben dimiş
Adaş olsun bu oğlan fahr-ı ‘âlem kân-ı ‘irfâna
****
Anın bî-had salât-ıla selâm it rûhına yâ Rab
Bu Kuddûsî güneh-kân bağışla hem o hâkâna

Ahmed Kuddusi