Ben ârifim diye çıkma meydana
Bir tenhada irfanına iyice bak
Âlem bu ya, senden kâmil bulunur
Teraziyle dört yanına iyice bak

Bâzı ahmak sözün bilmez tutulur
Nohut gibi her yemeğe katılır
Kâmil meclisinde cevher satılır
Cilâ gelir îmanına, iyice bak

Cahil meclisinde satma cevheri
Ne bilsin değerini beyni serseri
Bir münasip söz bul, kapat defteri
Mukayyet ol, lisanına iyice bak

Azıcık söylersen olursun rahat
Boş durma, kalbinden getir salavat
Ki sende var ise din ve diyanet
İstikamet erkânına iyice bak

Kimisi söylerken vurur kafana
Ne kazancına fayda, ne de sefana
Durma, savuş sarılmadan yakana
Yüze güler düşmanına iyice bak

Kimi gıybet söyler, kimisi yalan
Demez ki imanım oluyor talan
Hiç bulunmaz kendi ayıbını bilen
Sen adam ol, noksanına iyice bak

Kimi bir iftira çıkarır yoktan
Ne halktan utanır, ne korkar Hak’tan
Kimisi kendini düşürür tahttan
Açık gezer şeytanına iyice bak

Kimi zariflikle dinin bitirir
Kimi bilgisiyle işin bitirir
Kimi yıkar ocağını batırır
Emmi dayı, gümanına iyice bak

Kimsenin ayıbına sen olma nâzır
Hepsinin Yaratan’ı her yerde hazır
Belki meclisinde bulunur Hızır
Kalp gözüyle dört yanına iyice bak

Eğer ki bir zalim seni döverse
Sükût eyle, sakalına söverse
Baktın, ayağına bir taş değerse
Sabreyl’Eyüp isyanına iyice bak

Etme bir kimseye sakın intizar
Hakkını toprak eder ol Perverdigâr
Eğer bir kimseyle edersen Pazar
Arşınına mîzanına iyice bak

Edepli ol edebini takın ha
Cahil meclisine olma yakın ha
Bu zamanın kadınından sakın ha
Kan akıtır yalanına iyice bak

Kurtarayım dersen eğer serini
Beş vakit namaza sarf et varını
Kardeşine bile deme sırrını
Kasdeder ha, öz canına iyice bak

İpeğini kara kıla katarlar
Cevherini az pahaya satarlar
Sonra seni bohça gibi atarlar
Ey Ruhsati, destanına iyice bak

Aşık Ruhsati