Elâ yâ eyyühe’l-müştâk gözet rûhsâr-ı sultânı
Ki ol yüzden görisersin bu yüzde vech-i Sübhân’ı

Şerâb-ı hikmet-i şer’i içegör bezm-i Ahmed’den
Ki mahrûmdur bu ‘işretden heves-gûyân-ı yûnânî

Ne denli enbiyâ geldi kamusu anı medh itdi
Anın hüsnünü vasf itdi olup Yûsuf ana sânî

Halîlullah’a ger berd ü selâ olduysa ger nârı
Söyündü hep bu doğdukda mecûsun cümle nîrânı

Ne var Mûsâ ‘asâsın ejdehâ itdiyse destinde
Bu tiryâk-ı nübüvvetle ‘adem itdi nice sü’bânı

Biten otlar anı söyler öten kuşlar anı över
Tufeylîdir kamu ‘âlem bu fevkânî vü tahtânî

Süleymân tahtına binüp iki aylık yol aldıysa
Yarım dem içre ol server geçüpdü hadd-i imkânı

Ne var dîvler haşem olduysa ana vahş ü tayr ile
Bu kanda gitse giderdi yanınca hayl-i rûhânî

Kamer devrinde geldi ger velî emrine râm idi
Anı gör nice şakk itdi işârât ile fermânı

Yiğirmi üç yıl içinde neler itdi bu ‘âlemde
Eline seyfin almışdı okurdu dilde Kur`ân’ı

Cihânı heybeti tutdu nice şâhın ödü sıtdı
Görün Kisrâ’yı kesr itdi kınında tîg-i bürrânı

Abâ giymişken eğnine kabâ ehlini kul itdi
Gınâ virmişdi âfâka yoğ iken keys ü hemyânı

Bizi tekmîl için ol Şâh karar itdi bu ‘âlemde
Kusûrun arz iderken hep cinânın hûr u gılmânı

Çü buldu sırr-ı lâhûtu bırakdı resm-i nâsûtu
Beşer şeklinde ol server kazandı hulk-ı Rahmân’ı

Dirîg ola bu zindân ehline vasf etmek ol Şâh’ı
Sezâdır ‘arş-ı a’lâ cem’ine medh idem ol hânı

Yâ bu nâsûtî dil nice öve ol rûh-ı lâhûtu
Karınca ka’r-ı çehden ölçe mi hiç ‘arş-ı Rahmân’ı

Hüdâvendâ bana ‘avn it diyem ol seyyidin mehdin
Okuyan na’tini anın unuda şi’r-i Sahbân’ı

O bir nûr-ı musavverdi gelüp bu ‘âlem-i kevne
Gehî ‘arşda gehî ferşin verâsındaydı seyrânı

Hakîkat gözüyle bakan anı bildi ki kimdir ol
Anınçün kodular anın yolunda baş ile cânı

Şu kim sûret göz ile nâzır oldu anı görmedi
“Ve hüm lâ yubsırûn”dan gel oku âyât-ı bürhânı

‘Aceb mi görmese anı mukayyed ola ecsâma
Ne bilsin ma’nâ rûhsârın ki görmez çeşm-i hayvânî

Muhâcirlerle Ensâr anladı ol serveri ancak
Biri îsâr edüp vârın biri terk itdi evtânı

Ne yere kim kadem bassa olurdu mescid ü mihrâb
Harâb iken nazar salsa hemân ma’mûr ider anı

Habîbâ gel nazar eyle benim gönlüm harâbına
Çü sensin dînime mi’mâr ‘imâret kıl bu vîrânı

Adım ümmet işim gaflet meded irgür bana himmet
Ebed kapunda kul eyle dahi çekdirme hicrânı

Ayakda kalmışam şâhım elim tut rûz-i mahşerde
Sana tutmuşdur ümmîdin o dem bu müflis ü cânı

Nazar kıl bana şefkatle keremler eyle himmetle
Esirge cümle ümmetle ki çokdur ac u ‘uryânı

Velî bu cümlesinden aç benem key ahvec-i muhtâc
Şefâ’at kapusunu aç olalım anda mihmânı

Egerçi Şemsî’nin dergâhına bir tuhfesi yokdur
Velî Hakk’dan ne didinse ana muhkemdir îmânı

Hüdâvendâ Hüdâvendâ kuluna anı sen virdin
Elinden alma son demde ana irgürme hızlânı

Hüdâyâ itdin ihsânı bana sen virdin îmânı
Ne bilsin ma’nâ ruhsârın çü gözsüz çeşm-i merânı

Budur zannım sana vallah k’anı ‘afv idesin billah
Ne denli çoğ ise ey şâh anın cürm ile ‘ısyânı

İlâhî bu kulun senden yana sana sığınmışdır
Senin kahr-ı celâlinden yine sen ol nigeh-bânı

Şu denli cûş edüpdür rahmetin deryâsı ey Rahmân
Dilersen gark ider bir katresi bin bahr-ı ‘ummânı

Senin hep rahmetindendir bu na’mâ dâr-ı dünyâda
Kıyâmetde hiç itmez mi bu evde iden ihsânı

Yaratdın rızkımız virdin keremden anı kesmedin
Kelâmında kulum didin bilirken bizde noksânı

Egerçi hükme münkâdız rızâ bâbında dilşâdız
Velî lutfuna mu’tâdız bilirsin ey kerem kânı

Sakın ey nefs-i bed-endîş bu sözden olmagıl mağrûr
Ki hep hikmetledir işi sefehden yücedir şânı

Eger bir ‘abd-i gümrâhı tutarsa anı Allah’ı
Ne feryâdını dinlerler ne assı ider efgânı

Eger Ceyhûn ola yaşı sayılmaz katreye anda
‘Abes âzedir âhı müfîd olmaz peşîmânı

Velî bu evde bir katre yaşın deryâdan evlâdır
Kıyâmetde söyündürür lehebden bahr-i ‘ummânı

İlâhî ‘izzetin hakkı sana senden sığınıram
Bana kim ola rahm ide eğer ‘afv itmesen anı