Kes elin ey dil cihânın kılmasın ‘ukbâ ziyân
Kat’ et ‘ukbânın elin kim bâtının ola beyân
Bâtınından geçmeyince sır sana olmaz ‘ayân
Şâhidim Kur`ân-ı A’zam “küllü men ‘aleyhâ fân”

Bil senin kalbinde Hakk’dan gayrı sûret kalmaya
Dil fenâ vü ger bekâ nakşına mâil olmaya
Berzah ili bâtınından geç ki hâil olmaya
Bî-nişân u lâ-mekân tahtında bâkî kala cân

Kasr u kubbe haymenin bilsem ki mi’mârı nedir
Cennet-i a’lâ vü gılmânın ya timârı nedir
Cümlesi peydâ-i “lâ”dan yâ bunun vârı nedir
Kim ki bu sırdan haber bilmez diye vâ hasretân

Zâhidâ sen ‘ilm-i Hakk’ı tevhîdi ‘irfânda gör
Dürr-i a’zam ister isen haddi yok ‘ummânda gör
Geç bu sûret nakşını gel ma’nâ-yı Kur`ân’da gör
Gör nedir asl-ı selâmet gör nedir ‘ayn-ı îmân

Bil şerî’atla tarîkat ma’nevî ahlâkıdır
Ma’rifetle yâ hakîkat ‘âşıkın ezvâkıdır
‘Ârife kısmet olan “Hû”dan anın ıtlâkıdır
Menzili a’lâ vü a’zam hem bulardur bî-gümân

Gel bu “kâf” u “nûn”un ahkâmın kemâl-i ‘aşka ver
Hem bu dîv ü cinnin ahkâmın cemâl-i ‘aşka ver
Dü cihânı külli yemîni şimâli ‘aşka ver
Kancarı kim ‘azm kılsan zâhir olsun bî-gümân

Bil senin şânında Hakk’dan nâzil oldu “hel cezâ”
Sen işidüp bu kelâmı kendine tut kıl cezâ
On sekiz bin ‘âlemin içi musaffâ bil Hudâ
Kim ki mir`âtında bulmadı anı yok anda cân

Cân u bâşı terk et ey dil sen de ‘âşıklardan ol
Mustafâ şer’i yolunda sapma sâdıklardan ol
Vasf-ı tis’andan fenâ bul sen dahi yoklardan ol
‘İlm-i sırdan lî-ma’allah bulasın vakt-i zamân

Okuram birdir anı bil “kul hüvallâhu ehad”
Hem musaffâ on sekiz bin ‘âlem “Allâhu’s-Samed”
Kim bu sırra mazhar olursa libâsı bir nemed
Zâhir ü bâtın kamudan fâriğ-i kevn ü zamân

“Lem yelid” kimdir anı bildin mi ol Hayy ü Bekâ
“Ve lem yûled” kimse andan doğmayısar mutlakâ
“Ve lem yekün lehû küfüven” kimse irmez ol hakkâ
“Ehad”dır andan umar hep külli şey’ ‘izz ü emân

Hâce-i kevneyn olursan gel fenâ kıl ihtiyâr
Kâl ü kıylin kıl hayâlin ‘aşk oduyla nûru nâr
‘İlm-i tevhîdin ledünnî ma’nâsından eyle kâr
Kenz-i vahdet varlığından gör nedir alup satan

Cân gözünün gözlüğünden zât-ı nefsi ara bul
“Men ‘aref” sırrındadır nâsa devâ-yı yara bil
Anladınsa bu rumûzu aç gözün ey ehl-i dil
Ten dilinden kılma güftâr eyleyüp âh u figân

Ey Hudâyâ vahdetin bir haddi yok ‘ummân-durur
Çün bu sırra mazhar olan kâmil-i insân-durur
Fazl-ı Hakk’dan derler ana sâhib-i ‘irfân-durur
Ey dirîgâ işbu sırdan doymadı Ümmî Sinân

Ümmi Sinan