Kıldan ince ve kılıçtan keskin ol Şâhın yolu,
Her kemâl ehli, kapusunda anın ednâ kulu.
Okları kavs-i kazânın kuvvetince yol alur,
Putesine kalb-i Sultandan geçer okun yolu.
Çün mukaddem “Fakr-i fahri” dedi Sultân-ı Rüsûl,
Yâ aceb mi fahr-i zillî diye bu âhir veli.
Karha terha iki deryâ “Mecmail Bahreyn” olan,
Taht-ı ikdâm-ı erâzil Arş-ı Rahmân menzili.
Ârifin bir himmeti var ana Arş olmaz makâm,
Sidre vü Tûbâ gözetmez kâmilin cân-u dili.
Âkilin mizân-ı aklı mâverâsın almadı
Âşıkın âkiller içre adı mülhid ya deli.
Zerre zerre kıldı Mısrî’nin vücûdunu kaza,
Katre katre kıldı zâtını anın aşk yeli.
“Kıldan ince ve kılıçtan keskin ol Şâhın yolu,
Her kemâl ehli, kapusunda anın ednâ kulu.”