Kıldı zülfün tek perişân hâlimi hâlin senin
Bir gün ey bî-derd sormazsın nedir hâlin senin
Gitti başından gönül ol serv kaddin sâyesi
Ağla kim idbâra tebdil oldu ikbâlin senin
Zînet için cism dîvârında etmezdim yerin
Çekmeseydi aşk levh-i câna timsâlin senin
Tîz çekmezsen cefâ tiğin beni öldürmeye
Öldürür âhir beni bir gün bu ihmâlin senin
Gark-i hûn-âb-i ciğer kılmış gözüm merdümlerin
Ârzû-yi hâl-i müşgin ü ruh-i âlin senin
Dâm-gâh-i aşktan tut bir kenâr ey murg-i dil
Sınmadan seng-i melâmetten per ü bâlin senin
Sâye veş çoktan Fuzûlî hâk-i kûyun yasdanır
Ol ümîd ile ki bir gün ola pâ-mâlin senin

Fuzuli