Mahkeme-i kübra Rûz-ı Kıyam’da
Ehya eder Allah emvat olanı
Ruz-i ceza Hak’dır kalma niyamda
Hâkim-i yevm-id-din kurar divanı

Kurb-i Kıyametde çıkar ruzigâr
Kaldırır dağları kalmaz kûhisar
Görünür mağribden maşrık aşikâr
Dağ taş eşcarın kalmaz nişanı

Müddet hitamında İsrafil sûru
Urunca kaldırır emvatı geru
Ehyâ eder Allah ehl-i kuburu
Mevcud olur olan türabda fani

Asumandan melekleri indirir
Bin bir ayak bir ayağa bindirir
İslam olan çerağını yandırır
Mü’minin destini tutar imânı

Cibril’e emr olur ol Ahmed’imi
Hürmet ile kaldır Muhammed’imi
Tâc, hulle, burak götür sermedi
Devlet ü izzetin oldur Hakani

İzz ü nazla Muhammed’i kaldırır
Şan u şerafetin halka bildirir
Nur-i paki mahşer yerin doldurur
Gark olur envâre mahşer meydani

Server-i enbiya Ahmed-i Muhtar
Hizmetin Cebrail etmiş ihtiyar
Ümmet olan efrad olmuş bahtiyar
Muhammed’dir şefa’atin ummani

Cebrail’den evvel ümmetin sorar
Evlâdından evvel ümmetin arar
Haber almayınca eylemez karar
Göster ya Cebrail ümmetim hani

Kaldırınca Kudret ehl-i kuburu
Bir âzim meydandır mahşerin yeri
Hayret eder ins ü cinnin her biri
Derler bu şiddetin nedir imkâni

Yevm-i Kıyametde ins ü cin kalkar
Güneş kârib olur başları yakar
Mü’min kâfir biri birine bakar
İslam bulur zıll-ı arş-ı Rahmani

İns ü cin kabirden kalkarlar uryan
Dökerler kanlı yaş gözleri giryan
Başlarında güneş ciğerler büryan
Siyah vücud olur Hakk’ın düşmani

Nisâ ricâl birbirini görmezler
Yanındaki kimdir anı bilmezler
Birbirinin ahvâlini sormazlar
Ol gün heybet sarar cinn ü insani

Gözlerinin yaşı olur bir derya
Ol deryada kopar büyük vaveyla
İnsi cine katar urunca dalga
Bahr-i umman olur mahşer meydani

Taraf-ı Rahman’dan buyrulur ferman
Enbiyâ, evliyâ görmesin buhran
Buyursunlar, arşın altında sultan
Olsunlar, görsünler rahm-i Rahman’i

Arş altında varır saf saf dururlar
Enbiyalar ümmetlerin görürler
Kafir İslam mahlut dalga ururlar
Gözlerler ne olur Hakk’ın fermani

Hâkim-i Kıyamet Zü’l-Celal Allah
Emr eder defterler verilir vallah
Herkes kitabını okurlar billah
Melekler yazmamış fazla noksani

Cibril’i evvela ister hesaba
Bir noksan ettin mi Yüz Dört Kitab’a
Cebrail ol zeman gelir şitaba
Enbiyalardan sor etsün beyani

Enbiyayı bir bir hesaba ister
Cibril’den aldığın kitabı göster
Enbiya olunca sadakat-küster
Emr olur getürün âlim olani

Ulemayı bir bir arar tararlar
Emr-ullah’ı söyledin mi sorarlar
Cahili alime şahid tutarlar
Size dediler mi emr-i fermani

Ulema enbiya ümenasıdır
Ümera kitabın hudemasıdır
Biri yek diğerin şürekasıdır
Etmeye hiçbiri Hakk’ı kitmani

Emr olur amirler gelür huzura
Kitab ile hükmettiz mi umura
İsbatın şahidin getir huzura
Şeri’ate etmedizse noksani

Olmuşduz kullara dünyada amir
Var idi elinde Kitab-ı Münir
İmân İslam ile kalbin müstenir
Kur’an ile yürüttün mü fermani

Adl-i merhametle oldun mu âmil
İcra-i Şeri’at sa’yinde kamil
Kitab-ullah her bir umura şamil
Mukteda ettin mi ilm ü irfani

Ağniyayı ister Cenab-ı Allah
Dedin mi dünyada El-Mülkü Lillah
Emr-ullah’a eyledin mi eyvallah
Zekat verdin ise buldun emani

Fukaralar yüzünüze bakardı
Gözlerinden kanlı yaşlar akardı
Zekat ver diyemez senden korkardı
Gördüler mi sende Havf-ı Rabbani

Yevm-i Kıyametde Kadir u Kayyûm
Hisâb görür etmez bir hakkı mektum
Hakkın alır o gün zalimden mazlum
Yürüdür adalet Zat-ı Sübhani

Ehl-i mahşer o gün gelir hisaba
İman eylediz mi yüz dört kitaba
Tâlib oldunuz mu fehm-i hitaba
Gösterin gönlüzde kâmil imani

Savm u salat Hacc u Zekat sorarlar
Tevhîd u tasdik de sebat ararlar
Hesâb görür kılı kıldan yararlar
Mü’min ister kurtarmağa bu cani

Namazın kıldın mı yüzün yerlerde
Eyledin mi niyaz ya seherlerde
Ettin mi ibadet bahr ü berlerde
Göster gönlündeki nur-i irfani

Kitabı, Sünneti tasdik ettin mi
Helâli, haramı tefrik ettin mi
Her umurun şer’a tatbik ettin mi
Tuttun mu dünyada rah-i Rahmani

Herkesin esrarı zahir olunca
Kişi etdiğini bir bir bulunca
Havf ü haşyet mahşer yeri dolunca
Ararlar sorarlar Dar-ul-emani

Derler kimden olur bu derde derman
Kim olur bizlere ola bir Lokman
İstirham eyleye Rahim’den Rahman
Feth eyleye Fettah bab-ı gufrani

Giderler Adem’e Nuh’a iltica
Ederler Musa’ya Halil’e reca
Bugün derler Muhammed’dir mülteca
Enbiya-ullah’ın pir ü civanı

Derler gelin Muhammed’e varalım
Rahmeten-lil-alemin’i görelim
Nedir derdimize derman soralım
Ne emreder şefa’atin ummani

Zar-ı zebun öyle giryan giderler
Eman Ya Muhammed feryad ederler
Sana kurban olsun ümm ü pederler
Seni dedik geldik Ey Kerem-kâni

Habib-i Kibriya sensin Ya Ahmed
Sultan-ı enbiya Zat-ı Muhammed
Bizi kabul eyle bi-hakk-ı Ehad
Her ne kadar ettik ise isyani

Red eyleme bizi küffara karşu
Terkimizi verme ağyara karşu
Biz mefrur olmuşuz Settar’e karşu
Bırakmayız bugün biz bu damani

Ümmetin görünce bu halde Ahmed
Olur bi-ihtiyar Zat-ı Muhammed
Merhamet deryası meded Ya Samed
Merhamet gözlerem merhamet-kâni

Yerlere yüzün kor Mahbub-i Mevla
İnd-Allah’da kadri şani mu’alla
Matla’-ı merkez-i nur-i tecella
Ezelden ebede dağılmış şani

Makam-ı Mahmud’da edince kıyam
Enbiya evliya eyler istirham
Rikâbında yürür rical-i kirâm
Neşreder mahşere rîh-i Rahmani

Sağ yanında ağlar Sıddik-ı Ekber
Ömer beraberce adalet-küster
Osman-ı Zinnureyn zat-ı mu’teber
Aliyy-ül-Mürteza Hakk’ın arslani

Fatimet-üz-Zehra ciğer-hûn olur
Hasen’le Huseyn ceddini bulur
Bizleri feda kıl ya Rabbi n’olur
Ümmet-i Ceddimiz bulsun emâni

Emr eder varalım Arş-ı Rahman’e
Sağında duralım niyaz-mendane
Secdeler edelim Zat-ı Sübhane
Dileyelim Hak’dan ehl-i isyani

Yüz tutar dergâhe eyler niyazı
Huzûr-i İzzet’de sarf eder nazı
Mü’min olanların ol çare-sâzı
Sarf-ı merhametin geldi zemani

Ağlar Habib-ullah ciğerler yanar
Cebrail başında pervane döner
Gözleri yaşından cehennem söner
Yâ Rabbi ver ümmetime cinâni

Emreder Zü’l-Celal nedir muradın
Kabul etdim şefa’atin iradın
İstediğin kadar verdim efradın
Sûre-i Duha’da ettim beyani

Cebrail kaldırır secdeden başın
Lutf u merhametle siler göz yaşın
Der ki Ya Muhammed nedir talaşın
Allah afv eyledi mü’min olani

Emr eder Cibril’e kaldır Liva’yı
Livadarlık içün bul Mürteza’yı
Haber-dar eyle gel hep enbiyayı
Görünsün risalet gül-gülistani

Evliya-ullah’dır üstad-ı Ümmet
Dünyada etdiler ümmete himmet
Bugünde etmekdir etmek merhamet
Rahim’e rahmetler merhamet-kâni

Enbiyaya evliyaya hitabı
Eder Habib-ullah eyler şitabı
Emr eder ki bugün verin cevabı
Gözler dermandeler bizden dermani

Dünyada bizleri sena ettiler
Salat ü selamlar ile gettiler
Takdis ü tardiye terhim ettiler
Bugün lazım mükâfatın imkâni

Evliya enbiya beraberince
İltica eylerler inceden ince
Dergah-ı izzete niyaz edince
Doldurur iltica Arş-ı Rahmâni

Ebvab-ı merhamet açılır ol an
Rahmet-i Rahman’a bulurlar meydan
Şad u handan olur hep ehl-i imân
Kerem eder Kerim keremdir şâni

Emr eder Liva-ül-hamd’i Zü’l-Celal
Ab-ı Kevser akar zirinde zülâl
Enbiya evliya eyler istikbal
Ali’dir saki-i Kevser-feşani

Emr olur ayrılsın kafir mü’minden
Tefrik olsun bugün hain eminden
Firkateyn çekilsün mahşer yerinden
Herkesi gözlüyor kendi mekâni

Bu emri duyunca kafirler bakar
İslamlar yüzüne ciğerler yakar
Münafıkın gözlerinden kan akar
Görünce devlet-i ehl-i imâni

Küfr ile birlikde iman olur mu
İslam kâfir bir hanede kalır mı
İki ezdad bir arada olur mu
Herkese layıkdır kendi akrani

Feryad eder küffar nare gidince
Merhametden kat’-ı ümid edince
Zebani1er cehenneme yedince
Ahz ederler giribân-ı şeytani

Niçün bizi hevalarda gezdirdin
Batıl iğva ile bizi azdırdın
Küffar defterine ahir yazdırdın
Gözümüzden aldın nur-i irfâni

Kafirlere Şeytan verir cevabı
Size geldi Hakk’ın yüz dört kitabı
Enbiya ulema etdi hitabı
Gözler gördü günden ayan bürhâni

Güneş gibi zahir idi Hakk size
Göstermişdi Hakk kendini her göze
Resûller gösterdi mu’cizat size
Bilerek terk etdiz rah-ı Rahmâni

Bu kadar enbiya kitab-ı Rahman
Bâ-husus getirdi Muhammed Kur’an
Hak zahir göründü etmediz iman
Hiç ta’yib etmeyin mel’un şeytani

Kafirleri bölük bölük bölerler
Zebaniler cehenneme sürerler
Size resül gelmedi mi sorarlar
Derler tekzib ettik resul olani

Kafirler İslam’dan tefrik olunca
Küffar gidüp cehenneme dolunca
Mü’min olan birbirini bulunca
Gelir bulur iki cihan sultani

Ümmetini görür Habib-i Rahman
Mağfiret eylemiş Cenab-ı Sübhan
Şad u handan olur ol zeman
Sultan Cem’ eder başına ümmet olani

Fakr-ı hale sabır olan ümmetler
Kerem-i Kerim’den bulur devletler
Kazaya rızaya eden himmetler
Verilir Firdevs’in bağ u bostâni

Getürüp Liva-ül-hamd’i kurarlar
Ehl-i İslam etrafını sararlar
Kafirler de ağlayarak sorarlar
Bize ne emr eder merhamet-kâni

Makam makam enbiyalar gelirler
Evliyalar zümre zümre olurlar
Cümlesi Liva-ül-hamd’i bulurlar
Seyr eder görürler Sırat Mizâni

Sıratın başına varınca Ahmed
Ümmetini görür ağlar Muhammed
Enbiya evliya derler Ya Samed
Sen selamet eyle ehl-i imâni

“Sellim sellim” dua eder Muhammed
Ümmeti önünde gider Muhammed
Ümmetimi sakla aman Ya Samed
Kerim’sin kerem et ey kerem-kâni

Muhammed ümmetin almış destine
Nâr ne eder Muhammed’in dostuna
Sırat sefinedir nârın üstüne
Muhammed’dir sefinenin kaptani

Enbiya evliya du’aya başlar
Gözlerinden akar dürdane yaşlar
Aman Allah söyler cümle yoldaşlar
Sükû-i Sıratdan diler amani

Açılır sancaklar yürür enbiyâ
Sıratın üstünde cümle evliya
Ağlar gözle o Habib-i Kibriya
Ümmetini hıfz eyleye Sübhâni

Fettah-ı Kadim’den feth-i bab olur
Dua-yı Muhammed müstecâb olur
Enbiyâ evliya kâm-yâb olur
Selamet görürler ehl-i imâni

Mukaddem Liva-ül-hamd ile Hayder
Ehl-i se’adete piş-rev gider
Emreder Muhammed Sıddîk-i Ekber
Bu ümmetin oldur bab-ı imâni

Kerim ü Kadim’in lütf u rahmeti
Tutarlar tarık-ı bab-ı cenneti
Bir nehr-i hayatda Hakk’ın rahmeti
Çimerler olurlar gayet nuranî

Pîrler civan olur otuzikişer
Yaşında bir baki hayata düşer
Kevserler içerler ebna-yı beşer
Hulleler giyerler dürr ü mercâni

Liva-i Muhammed sekiz cenneti
Hayrete bırakır Liva heybeti
Görünce şeref ü şan u şevketi
Bûs eder kademin arşın bevvâbi

Görülür Livalar cennet sökülür
Cennet ehli istikbale dökülür
Kafirler de görür kaddi bükülür
Cemal-i Muhammed nur gülistâni

Ebvab-ı cennetler açılmış gözler
Muhammed’e kurban yerlerde yüzler
Enbiya evliya hep anı gözler
Muktedadır iki cihan sultâni

Bezenmiş cennetler bâ-emr-i Mevla
Muhammed’e ferman eder Te’ala
Miftahı cennetin sendedir hala
Feth eyle habibim bab-ı cinâni

Melekler de saf saf selam dururlar
Ta’zım ile bir bir selam verirler
Mihr-i ma’rifeti doğmuş görürler
Rikabında yürür cennet ridvâni

Livalar dayanır bab-ı cennete
Erişirler kurb-i dar-ı rahmete
Müyesser olurlar baki devlete
Habib-ullah açar bab-ı cinâni

Cennete Muhammed dahil olunca
Enbiya evliya vasıl olunca
Ümmet-i enbiya bir bir dolunca
Safa geldin ider merhamet-kâni

Huri gılman vildan hüddam-ı cennet
Iyd-i ekber olur canlara minnet
Doğar dilden dile mihr-i mehabbet
İçerler kevser-i feyz-i Rabbâni

Liva-ül-hamd ile Hayder-i Kerrar
Zir-i Livasında Ahmed-i Muhtar
Cennet-i Adn’de edince karar
Olur taht-gâhı nur-i Rabbâni

Selam verir Muhammed’e bir Allah
Müşterek selam da enbiya-ullah
Bu selama dahil mü’min-i billah
Sen seyreyle bu kıymet-i imâni

Evvel gelir Cibril eyler ziyaret
Ta’zim-i azimle verir beşaret
Her ne emreylersen eyle işaret
Hadimin Cibril’dir buyur fermani

Cenab-ı zü’l-Celal ehl-i cenneti
Cennete doldurdu etdi minneti
Bu merhamet Muhammed’in hurmeti
Erişir mü’mine ile imâni

Cennet-i Adn’de makam-ı Mahmûd
Ziyarete gelür enbiya mevcûd
Güneş-veş meydanda Muhammed meşhûd
Neşr-i züvvar eder rih-ı Rahmâni

İman islam ile müşerref olan
Esrar-ı tevhidin zevkîni duyan
Nûr-i basiretle bu dersi alan
Bu dînin yolunda verir bu cani

Îman eyleyenler bugün Kur’an’a
Rabbimdir diyenler zat-ı Rahman’e
İnkıyâd eylemek gerek fermane
Başda gezdirmeli emr-i Kur’an’i

Ma’budum var diyen ibadet eyler
Hâlikım var bilen itaat eyler
Allah da ol zeman hidayet eyler
Bulursun tarik-ı ehl-i imani

Okunsun Fatiha ehl-i imâna
Hediyye olunsun ehl-i İslâm’a
İkram eden elbet erer ikrama
Bahîllerdir vallah Allah düşmani

MUHAMMED LUTFİ’ye Rahm ede Allah
Destigîri ola hem Resûl-ullah
Rûhuna fatiha hasbeten lillah
Hediyye eyleyen bulsun ihsani

Alvarlı Efe Muhammed Lütfi Hazretleri