Kondu yine dil tahtına sultân-ı muhabbet
Cânân ile cân eyledi bir cân gibi ülfet

Dildâr-ı dilârâ görüne manzar-ı dilde
Ol dil o zemân elbet olur ravza-i cennet

Gülşen-i gönülde açıla gonce-i hamrâ
Ol gonceye müştâk ola erbâb-ı hidâyet

Eşyâ-yı cihândan görünür kudret-i Bârî
Seyr eyle güzeller yüzünü kitâb-ı hikmet

Mir`ât-ı hüdâ dîde-i ‘irfâna sezâdır
Elbette görür kimde ki var nûr-i basîret

Her zerrede bir şems-i münîr katrede deryâ
‘Âlem-i adem merdine mahsûs bu kerâmet

Lutfî gibi âvâre-i meydân-ı belâda
Kalma güzelim bul der-i dergâhe karâbet