Kös-i rihlet çaldı mevt ammâ henüz cân bîhaber,
Asker-i a’zâya lerze düştü Sultan bîheber.
Kevnde bir taşı binây-ı ömrümün düştü yere,
Can yatur gâfil binâsı oldu virân bîhaber.
Dil bekâsın, dost fenâsın istedi mülk-i tenin,
Bir devâsız derde düştüm ah ki Lukmân bîhaber.
Bir ticaret kılmadım ben nakd-i ömr oldu hebâ,
Yola geldim lîk göçmüş cümle kervân bîhaber.
Çün “gel” oldu yalnız girdim yola tenhâ garîb,
Dîde giryân sine büryân akıl hayrân bîhaber.
Azığım yok, yazığım çok yolda türlü korku var,
Yolum alırsa nola ger div vu şeytân bîhaber.
Yol eri yolda gerektirir çağ ve çıplak aç ve tok,
Mısrıyâ gel dedi sana çünkü canân bîhaber.