Tarih gibi çok eski, kendin gibi de sanlı,
Bir ulu kavgadan muzaffer çıktın ki şanlı;
Birkaç düzine canlı, üç beş bahtlı imanlı;
Gelip konmuştular bağrına mahzun, hicranlı…
Sendin dağlar arasında o biricik namlı,
Lutf u gazabı birleştiren yüce unvanlı!
Şimdi bin bir ızdırapla sessiz ve de gamlı;
Az ötedeki bir hercümerçten ki çok kanlı..
Tûfanla yok olan milletten daha buhranlı;
Kaldıkça başucundakiler hep hafakanlı;
O aşılmaz zirven kalacak dâim dumanlı..!