Müslümanlar kim görmüştür aşık tövbe ettiğini,
Ya kim işitti denize od düşürüp tüttüğünü.

Şahım senin aşkın odu düştü gönül deryasına,
Aceblemen kaynar iken marifetler bittiğini.

Yüzbin İsa ile Musa aşkından sergerdan gezer,
Aceblemen beni dahi aşk nihengi yuttuğunu.

Yüzmesini öğrenmeyen kul girmesin bu denize,
Aşk denizi derin olur, aceblemen battığını.

Sarraflığı öğrenmeyen bu gevheri boncuk sanır,
Varır verir yok nesneye bilmez neye sattığını.

Her kim onun didarını burda ayan görmez ise,
Yarın o sergerdan geze, hiç bilmeye n’ettiğini.

İşte bu Yunus sözüdür, Taptuğ’umuz dost yüzüdür,
İşbu söze inanmayan diyebilsin dediğini.