Ne yerden kârbân-ı gam göçer olsa konar bende
Belâ râhında şimdi bir mu’ayyen menzil oldum ben

Esîr-i dest-i hicrânım garîb-i külbe-i ahzân
Ne derd-i hicre cân verdim ne yâre vâsıl oldum ben

Lebin devrinde feryâd eylesem ney gibi hoş ammâ
Ne bir dem nâlesiz kaldım ne vasla nâil oldum ben

Siyeh bahtım eğilmiş kâmetim hâl-i perîşanım
Gören ‘ârif bilir kim mübtelâ-yı kâkül oldum ben

Refîk-i derd-i gamdan başka sormaz kimse ahvâlim
O günden kim tarîk-i ehl-i ‘aşka dâhil oldum ben

Görünce rehze-i gamzen sülûk-u râhdan kaldım
Ne evsat hâletin buldum ne pîr-i kâmil oldum ben

Gam-ı sevdâ elinden ben de şaşdım Es’adâ zîrâ
Ne mecnûn gibi “lâ ya’kil” ne de bir ‘âkil oldum ben