Nefsini fehm eyleyenler kâmil-i insân olur
Nefsini fehm etmeyenler câhil ü nâdân olur

“Küntü kenz”in vahdetinden nûş ider peymâneyi
Her nefesde dâimâ ayık değil mestân olur

“Lâ” demezsen tevhide ‘ayne’l-yakîn hakka’l-yakîn
Gerçek ‘âşık görmemin zâtında ol ‘uryân olur

İhtiyârım elde değil nicesi şerh itmeyem
‘Ârifin gönlü içinde Mustafâ sultân olur

‘Aşk-ı sâfînin kemâlinden sana söyler bu cân
Ehl-i Hakk’ın meclisinde söylenen ‘irfân olur

Lâm-Elif “lâ raybe”nin tefsîrini dinler misin
Zâkirin zikr etdiğinin ma’nâsı Kur`ân olur

Söyledim şerh eyledim mi’râcımın şerhin sana
‘Ârif-i billâh olanlar ma’nâda sultân olur

‘Akıl ermez tevhîdin ahvâlinin ma’nâsına
Haddi yok pâyânı yok deryâ iken ‘ummân olur

Sorması lâzım değildir ma’nâdan verdik haber
Hikmet ile söylenen bu tevhîdi Lokmân olur

Ten gözüyle kimse görmez şi’rimin ma’nâsını
Kalb içinde Mustafâ nûru bize seyrân olur

On sekiz bin ‘âlemin sırrına ermez cin melek
Gözlüye hiç gizli yokdur cümlesi ‘ayân olur

Bu kelâmın ma’nâsı ehline ma’lûmdur hemân
Zikr edersen Hâlık’ı sadrında ol îmân olur

Rûhumun zevkindeki ma’nâyı bil dinler isen
Zât-ı Hakk’dan gayrısı mü’minlere zindân olur

‘Âşık ile ma’şûkun sırrındaki ma’nâ nedir
Kim bulur genc-hâne-i ma’mûr demen vîrân olur

Derdmend miskîn Vehâbî gâfil olma gözün aç
Meyl idersen gayrıya hep bildiğin yalan olur