Nemî dânem çünân Mecnûn menem ahrâr-ı dervîşân
Değil Mansûr yek-tâ şod hemân berdâr-ı dervîşân

Yekî efrûşu haz dem râ sun ey sâkî mey-i hamrâ
Ayan olsun şeb-i İsrâ seved izhâr-ı dervîşân

Suhan-dânî-safâ gûyed şebî hâme sîm-i zerîd
Muradın gül ise şâyed biyâ gülzâr-ı dervîşân

Ne şehrîyem ne kendîyem gürûh-ı dil-pesendîyem
Tarîk-i Nakşibendîyem men ez-seyyâr-ı dervîşân

Dilersin dilberi dilber kılarsın dilberi dilber
Sana da keşf olur dilber mühim esrâr-ı dervîşân

Mekânım batn-ı hût oldu memâtım lâ-yemût oldu
Muhafız ankebût oldu ben oldum gâr-ı dervîşân

Ebû Bekr ü Ömer Osman Alîyy-i zî-sehâ merdân
Hilâfet tahtına sultân olan hünkâr-ı dervîşân

Nebî Sıddîkı Selmânî Behâeddîn ü Geylânî
Şarâb-ı aşk-ı Sübhânî içer huşyâr-ı dervîşân

Ki Hâlidi Seyyid Tâhâ feda cân Sıbgatullâh’a
Pîri Tâgî gibi şaha kemer-bes vârî dervîşân

Elâ ey Hazret-i Sâmî keselim kebşi sun camı
Soyunsun cümle ihramı kamu züwâr-ı dervîşân

Şeb-i isrâ’ya mahrem râ dem-i İsa’ya hem-dem râ
Cemî-i derde merhem râ Pîr-i Sâmî’yi dervîşân

Pîrimdir Hazret-i Sâmî derinde kem-ter ağlâmı
Menem hem “hâ”yı “sad” “lâ” mı veren ikrâr-ı dervîşân