N’ideyim gönlümü aşktan usanmaz,
Varır aşka düşer, hiç bana tınmaz.

Döner gönlüm bana öğüt verir hoş,
Aşık olan kişi, aşktan usanmaz.

Aşık cana kaldı, aşık olamaz,
Can terkin vurmayan maşuka ermez

Aşık bir kişidir, bu dünya malın
Ahiret gussesin bir pula saymaz

Aşık öldü diye sela verirler
Ölen hayvan olur aşık olmaz

Bu dünyadan ahiretten içeri,
Aşıkın yeri vardır kimseler bilmez.

Aşıklar meydanı arştan yücedir,
Çalarlar çevganı topu belirmez.

Yunus bu tevhitte mahıv oldukça,
Gene gelmekliğe aklı belirmez.