Gönül ne dalmışsın şu bahr-ı gama
Bu gam yakışır mı ibn-i âdeme
Şâd olmak istersen şâd olam deme
Bu dâr-ı mihnetde gülen olmadı

Ma’mûre-i ‘âlem harâba râgıb
Bu harâbe-zâra gel olma tâlib
Yazıkdır gidersin hâsir ü hâib
Bak gidenler gitdi gelen olmadı

Ne nâm u ne nişân ne şândan eser
Ne târîh ne zamân ne kalır haber
Hâdisât bir yeldir durmayıp geçer
Önünden hiç kurtulan olmadı

Bu târih-i ‘âlem neler kayd eder
Karanlık mâzîye halkı sayd eder
Toprak olmuşlarla türlü keyd eder
Bu yoklukdan ‘ibret alan olmadı

Kazâya râzı ol eyleme ‘inâd
Bu mihnet-hânede yok-durur murâd
Âdem’den bu âna değin eyle yâd
Gelip bunda bâkî kalan olmadı

Kim bilir ne idi basdığın toprak
Belki bir şâh idi yakın ya ırak
Ya bir pehlivândı elinde bayrak
Nâmlarını bile bilen olmadı

Nice şâhlar oldu hâk ile yeksân
Nice mihnetlere katlandı insân
Nice mâtemlere sahnedir cihân
Bu sahneden korkup yılan olmadı

Çokları dediler benimdir dünyâ
İçinde oldular en büyük rüsvâ
Dünyâ bitip gitdi bitmedi gavgâ
Bu gavgâda râhat bulan olmadı

Bu bahr-i zunûna çokları daldı
Kimi ölü çıkdı kimi gark oldu
Bu dağı delerken çok Ferhad öldü
Şu emel dağını delen olmadı

Nice kahramanlar cebbâr sultânlar
Nice pehlivanlar Yûsuf-zamânlar
Dünyâyı elinde tutan insânlar
Bunda nefsin hoşnûd kılan olmadı

Sürûr-ı cihânın âhiri mâtem
Ferâhın peşini ta’kîb eder gam
Hangi varlık var ki olmamış ‘adem
Hangi varlık var ki tâlân olmadı

Kendinde buldunsa bir ‘aşk-ı mutlak
Anınla bilinir hak ile nâ-hak
‘Âlem hep ‘aşk durur gözün aç da bak
‘Aşka düşende sarsılan olmadı

İnsân bulmadıkça merd-i maksûdu
Bulamaz vücûdda Rabb-i mevcûdu
Bugünde bilenler yevm-i mev’ûdu
Yarınki günde yorulan olmadı

Dâğ-ı muhabbetle ciğerin dağla
Derd ile yüzünü yere sür ağla
‘Aşk ile eriyip su gibi çağla
Akmayan suda durulan olmadı

Bu fânî dünyâya pek çok sarılma
Doğru yoldan çıkıp yolsuz yorulma
Dost sözü doğrudur sakın darılma
Ehl-i dillerde darılan olmadı

Sakın nâr içinde koma sen seni
Ömrün hebâ etme acı kendini
Varlığından utan tanı Rabbini
Varlıkdan büyük sorulan olmadı

Eğer arar isen kendi necâtın
Tarîk-i sıdk üzre artır sebâtın
Kıyâm-bi-nefsihî anla hayâtın
Bu kıyâmdan hiç ayrılan olmadı

Kemâlî nutkundan olanlar âgâh
Bilirler söyleten söyleyen Allah
Bu söz benim değil Hakk’ındır billâh
‘Ârifler sözünde yalan olmadı