Sana her işte ey Kadir, bildik tercüman gerekmez,
Sen olmadığın gönülde din ile iman gerekmez.

Yudum şöyle meyyitimi, miskinim aran yetimi,
Öldürem nefsim itini, gelmesin koman gerekmez.

Her kim nefsine kalırsa, müselman değil ölürse,
Hayretsin benden bilirse, eğlenmen zaman gerekmez.

Çün kara sakal ağardı, ak çıktı karayı örttü,
Onu ki Çalap uyardı, o göze duman gerekmez.

Yunus derdi ile tüter, gönlünden Hak aşkı biter,
Erenler eteğin tutar, ölürse yuman gerekmez.