Sun’ mi’mârı yapan sâ’atte gerdun mahzenin
Dûd-i âhım çıkmağa açmış kevâkib revzenin
Gün batıp yıldız çıkar sanman ki gök dihkânının
Gece âhım dağıdır gündüz yığılmış hırmenin
Göz döker isrâf ile hûn-âbe lâ’lin güyyâ
Kim ciğer dağında ol lâ’lin buluptur ma’denin
Dözmek olmaz tiğ-i bî-dâdına şirin-leblerin
Ger felek Ferhâd veş taş etse uşşâkın tenin
Subh veş çâk et Fuzûlî pîrehen aşk içre kim
Bilmeye kimse giribânından anun dâmenin

Fuzuli