Yâ Resûlallah yâ hayra’r-rusül
Yâ Habîballah yâ hâdîi’s-sübül

Sensiz eğlenmek ne mümkin ‘âşıka
Zikr ü fikrin itmesin n’itsin gönül

Ravzan içre bülbül-i pür-zâr olam
Sen açıl Firdevs bâğı gibi gül

Eylesen cüz’î cemâlin âşikâr
‘Aşk ile hayretde kalır ‘akl-ı küll

Şem’-i ‘aşkın yansa bir dilde eğer
Hem-çü pervâne yanar olunca kül

Zülfün oldu sünbül-i hoş-bûy-i bâğ
Rûy-i rengînin açılmış tâze gül

Vasfını sultân-ı kevneyn itdiler
Âsitânende bir ednâ Hakkı kul