Yarin isbatında (La) sız zevk buldun aşktan.
Daim-ü baki fenasız zevk buldun aşktan,
Ey Fuzuli intihasız zevk buldun aşktan.
Böyledir her iş ki Hak adıyla ola ibtida.
İki kaşın arasında çekti hatt-ı istiva,
(Allemel esma) yı ta’lim etti ol hattan Hüda.
Zat-ı ilme Mustafa, esmaye Ademdir emin,
İkisinden zahir olmuştur ulum-i Enbiya.
Zat-ü esma vü sıfat ef’al-ü asar cümleten,
Her zamanda bir Velinin vechine bunlar ziya.
Secde eyle Adem’e ta kim Hak-ka kul olasın,
Eden Adem’den iba Hak-tan dahi oldu cüda.
Sureta gördüler Allah diyeni olmuş fakir,
Sandılar Allah fakirdir kendilerdir ağniya.
Kenz-i la yüfna yi bilmez kandedir illa fakir,
Bahr-ı bipayanı bulmaz etmeyen terk-i siva.
Ravza-i hadrayı bilmez Hızr’a yoldaş olmayan,
Ab-ı hayvan-ı bu zulmü görmeyenler sandı ma.
Bil ki seddeyn iki kaş İskender ortasındadır,
Cem’i cem-ül cem ile feth oldu ebvâb-ı Hüdâ.
Kande bulur Hak-kı inkâr eyleyen bu Mısrîyi,
Zâhir olmuşken yüzünde nûr-i Zât-ı Kibriyâ.