Ali almış sancağını eline
Seğirdüp giderler mahşer yerine
Hasan’ı Hüseyn’i almış yanına
Vâh ümmetim diye ağlar Muhammed

Kıyamet kopucak canlar uyanır
Dervîş olan mürşidine dayanır
Yüzün yere koymuş Hakk’a yalvarır
Vâh ümmetim diye ağlar Muhammed

Uryân olmuş yatar ol za’îf tenler
Sararmış benizler söylemez diller
Mahşer yerine cem’ olmuş erenler
Vâh ümmetim diye ağlar Muhammed

Kızım Fâtımâ’yı sana vereyim
Ben ümmetsiz cennetini neyleyim
Değmeyin bana tamuya gireyim
Vâh ümmetim deyip ağlar Muhammed

Yûnus eydür gelin kadrin bilelim
Fırsat elde iken tevhîd edelim
Rûhu için çok salavât verelim
Vâh ümmetim deyip ağlar Muhammed