Bu ne gülecek yerdir, ağlasana key katı,
Azrail seni kovar katı can alameti.

Sanma kalasın burda, gensiz varasın orda,
Onca yatasın sinde görünce kıyameti.

Maldan, mülkten ayrılıp sine varasın durup,
Münker ve Nekir gelip sual iderler katı.

İki ferişteh ine, gele karşına kona,
Günahlarını yaza, sala boynuna biti.

Günahların tartalar, Sırat’a ileteler,
Zebanîler tutalar, figanlar ola katı.

İsrafîl surun vura, halayık turu gele,
Baş açık yalın ayak ıssılar ola katı.

Ata oğuldan beze, bakmaya ana kıza,
Şu gün gelirse bize, unutma arasatı.

Yunus günahın çoktur, sen ağlar isen haktır,
Yarın sana gerektir Muhammed şefaati.