Dosttan bana haber geldi, durayım ondan varayım,
Kurbanlığa bu canımı vereyim ondan varayım.

Şu bir iki arşın bezin ne yeni var, ne yakası,
Kaftan edeyim eğnime sarayım ondan varayım.

Can alıcı hod gelecek, emaneti ver diyecek,
Emaneti sahibine vereyim ondan varayım.

Gitti canım, kaldım öyle, naçar olup girdim yola,
Dostlar şad olduğun bile, göreyim ondan varayım.

Münker ve Nekir gelecek, yer gök ün ile dolacak,
Ben bunlara cevabını vereyim ondan varayım.

Yazığım çok, günah öküş, yürür idim dünyada hoş,
Ettiklerimin hesabın vereyim ondan varayım.

Beslediğim nazik teni terketmeyem derdim onu,
Kara toprağa ben onu, koyayım ondan varayım.

Ben bu ömür harmanını döğdüm getirdim uş yine,
Yunus der ki: Bu dükkanı dereyim ondan varayım.