İnsi cinni yeri göğü yaradan
niçin benim yolum ummanda kaldı
ben nefsime öğüt versem kar etmez
onun için gönlüm gümanda kaldı

uzun gecelerde uyanmaz gözüm
hakdan utanmıyor bu kara yüzüm
bu hain nefsime geçmiyor sözüm
umudum rahmeti rahman da kaldı

dağlar taşlar da cümle ederler secde
duyan aşıkların da gelirler virde
la taknatu oldu bizlere müjde
vallah kesmem umudumu iş sende kaldı

Ebubekir Ömer Osman ve Ali
Hasan’la Hüseyin cihanın gülü
Pirim Hüsameddin Tarık uşşaki
aldım bir belgüzar o bende kaldı

Şefiim Muhammed ben oldum ona ümmet
ümmeti olduğum canıma minnet
sevgili habibiyin ismi Muhammed
umarım şefaat iş sende kaldı

bir kelbi sahibi kovsa da gitmez
gitmez kapusunda bekler asla terketmez
Rüştü’yüm nefsime öğüt kar etmez
gaffaru zunub’sun iş sende kaldı