Arkadaşım !!!
Düşüncelerim karışık ve beynim çatlayacak gibi
Milyonların içinde yalnızım Arkadaş
Seni soruyorum şu karanlıklara, nerelerdesin
Yoksa sende mi boynunda kravatla protokollerdesin?
Harcadılar mı seni,
Özdeşleştin mi yoksa, tek tip insanlarıyla düzenin
Öyle veya böyle yoksun meydanlarında ülkemin
Yoksun be arkadaşım kıyısında bile bu gözyaşı denizinin
Sen ki put dolu meydanların İbrahimiydin
Sen ki şu Nil nehrinin ötesinde
Hani kuzuyu kapan kurdun sorumlusuydun
Yani sen Arkadaşım
Sen yeryüzünde Allah’ın halifesiydin
Ne oldu şimdi sana nerelerdesin
Hani sanatsal bir şiir olsun diye söylemiyorum
Vallahi Arkadaşım yokluğuna yanıyor, yokluğuna ağlıyorum
Biz bu diyarda seyrettik zulmün daniskasını
Söylesene hangi kızıl güllerin cazibesine tutuldun
Yoksa Arkadaşım hayalini mi kurdun herhangi bir koltuğun
Bu suskunluk bu sessizlik sana göre olmamalıydı
Yani şu çağdaş zalimlr böyle omuzlarında göbek atmamalıydı
Velhasıl arkadaşım bir ben mülteciyim, bir ben gerici, çağ dışı
Bir ben radikal yobazım
Öyle olsun be Elhamdülillah ben böylede mutluyum
Hiç olmazsa putperest, çağdaş laik, yani zalim değilim.
Arkadaşım, söyle be kim bunlar, kaç kişiler ve nereden geldiler
Gücü kaç paralık ki bunların ümmeti böyle mahvettiler
Hangi kızların örtüsüne saldırıyor laik fikirli soytarılar
Kendilerini nerede sanıyor ki bu dalkavuklar
Yine sitemim sanadır Arkadaşım, sana dönüyorum
Sen yoksun diye ortalarda kahroluyorum
Biliyorum ki ölmedin, nefes alıp veriyorsun
Peki yatalak değilsen hala ne bekliyorsun
Ben daha ölmedim diye şöyle bir haykır,
Haykır da hayatının Laik kelepçesini kır !!!