Telli turnam kışta mısın haber gelmez yasta mısın eller sılasına döndü yoksa başın darda mısın?

Cevdet amca ayakkabıcılık yapan bir ihtiyardır.Bize anlatacak çok şeyi vardır.Söz Çanakkale’ye gelince yutkunur,gözünde belirir inci inci yaşlar.Bir derin nefes alır,anlatmaya başlar.Babası Çanakkale’ye giden bir vatan evladıdır.Hafız Ali kahraman babasının adıdır.O gittiğinde Çanakkale’ye Cevdet amca daha doğmamış bir bebektir.Babası gittikten iki ay sonra dünyaya gelecektir.Ne yüzünü görür,ne de resmini.Her daim annesinin dilinden duyar ismini.O yıllar zor yıllardır.İşgal,savaş ve sonrası.Hep ekmek uğruna çalışılan yıllardır.Üstelik bir babası da yoktur Cevdet amcanın.Cepheye gideli yıllar olmuştur.İçinde büyüttüğü bir gün çıkar gelir çiçekleri de artık solmuştur.Ama annesi her gün her an öyle sabırla bekler durur.Bir gün kapı çalınacak.Baba gelecek.Annesi bekler.Ümitle bekler.Sabırla bekler vefayla bekler.Oğlum ben çarşıya gidiyorum baban gelirse koş gel hemen beni çağır.Oğlum ben çeşmeye gidiyorum bak unutma baban gelirse beni hemen çağır.Oğlum ben teyzene gidiyorum bak unutma baban gelirse baban gelirse.Ama gelmez.Anne bekler ama gelmez.Yıllarca bekler bir haber bir selam bir müjde bekler.Bir gün çeşmede bir gün çarşıda bir gün teyzesinde oğlu koşarak gelecek anne babam geldi diyecek.Ama gelmez.Aradan yıllar geçer.Cevdet amca büyür kendine bir dükkan açar.Annesi bir yere gideceği zaman bastona yaslanır.Dükkana kadar gelir,oğlum ben filanca yere gidiyorum unutma beni hemen çağır baban gelirse.Ama gelmez işte.Günler geçer zaman geçer vade dolar annesi son nefesini vermek üzere nefes azalır zaman daralır dualar okurken yanında evlatları annesi Cevdet amcaya seslenir.Oğlum baban gelirse söyle annem seni hep bekledi de.Son nefesini verecektir.Emanet teslim edilecektir.Annesi birden doğrulur kapıya bakar hoşgeldin bey hoşgeldin.

Yanarım senin derdinle günler bezenmiş rengine seher vakti gel benimle sevdan düştü yüreğime
Telli turnam kışta mısın haber gelmez yasta mısın eller sılasına döndü yoksa başın darda mısın?