Merâ gûyî ki râyî men çi dânem
Çenîn mecnûn çerâyî men çi dânem

Merâ gûyî bedîn zârî ki hestî
Be ‘ışkem çun berâyî men çi dânem

Menem der movc-i deryâhâ-yı ‘ışket
Merâ gûyî kucâyî men çi dânem

Merâ gûyî be kurbângâh-ı cânhâ
Nemî tersî ki âyî men çi dânem

Merâ gûyî eger geşteh Hodâyî
Çi dârî ez Hodâyî men çi dânem

Merâ gûyî çi mîcûî deger tu
Verâ-yı rûşenâyî men çi dânem

Merâ gûyî tu râ bâ în kafes çîst
Eger morg-i hevâyî men çi dânem

Merâ râh-ı savâbî bûd gem şud
Er ân Türk-i Hıtâyî men çi dânem

Belâ râ ez hoşî neşnâsem îrâ
Be gâyet hoş belâyî men çi dânem

Şebî berbûd nâgeh Şems-i Tebrîz
Zi men yektâ du tâyî men çi dânem

Çeviri:

Bana kimsin, kimin nesisin diyorsun. Ne bileyim ben?
Neden böylesine deli divanesin diyorsun. Ne bileyim ben?

Bana dersin ki; böyle sürekli ağlayıp dururken
Aşkıma nasıl ulaşabilirsin ki? Ne bileyim ben?

Aşkının denizlerine düşmüşüm, dalgalar arasındayım.
Neredesin diyorsun bana? Ne bileyim ben?

Bana diyorsun ki canların kurban edildiği yerdeyim.
Gelmekten korkmuyor musun? Ne bileyim ben?

Bana diyorsun ki; şâyet Allah’ın kurbanıysan,
Allah’a ait ne var sende? Ne bileyim ben?

Bana, ne ararsın artık dersin,
Nûr’un ötesinde? Ne bileyim ben?

Bana dersin ki bu kafeste işin ne,
Hava kuşuysan şayet? Ne bileyim ben?

Benim doğru bir yolum vardı kayboldu gitti.
O Hıtaylı Türk yüzünden? Fakat nasıl kayboldu? Ne bileyim ben?

Ayırt edemiyorum belayı hoşluktan, esenlikten.
Öylesine hoş bir belasın ki, ne bileyim ben.

Bir gece ansızın kaptı gitti Tebrizli Şems,
Tek olan benden ikiliği. Ne bileyim ben?