Çâr unsur ile mevlâ kendin izhâr eyledi,
Zât u esmâ vü sıfâtıyla devvâr eyledi..

Çok zamanlar devr ile ol pûta-yı aşkta yanup,
Âkıbet insân-ı kâmil oldu ikrâr eyledi..

Kurdu bir bâzâr-ı kesret, alan satan kendidir,
Bilmeyenler gördü mahlûk, bilen settâr eyledi..

Söyleyen de dinleyen de ol durur etme eceb,
Hem kelîm ü hem semîdir böyle etvâr eyledi..

Yetmeyenler birliğe bu kesret içre oldu gark,
Kimini bülbül edip zâr, kimini hâr eyledi..

Zât-ı Mansûr’dan ”Ene’l-Hakk” râzını ifşâ eyleyüp,
Sûret-i Mansûr’a isnâd ile berdâr eyledi..

”Basrîyâ” sundu bu câmı teşnegân-ı vahdete,
Nûş edenler oldu huşyâr, gayr-ı ağyâr eyledi..