Salmış da sürüyü çayıra şöyle bırakmış varını kangala çoban
Yaslamış sırtını salkım söğüde derdini söyletir havana çoban
Bu yanık seslerde yetimler ağlar hasret çekenlerin gözyaşı çağlar
Gurbette kalanı sılaya bağlar nasıl gönül verdi bu yola çoban
Vay aman haller yaman vay aman dağlar duman
Vay çoban vay vay aman vay çoban aman aman

Ferhat bu aşk ile çıktı dağlara Mecnun bu dert ile düştü çöllere
Vazgeç bu sevdadan düşme dillere gel garip gönlünü oyala çoban
Bu yanık seslerde yetimler ağlar hasret çekenlerin gözyaşı çağlar
Gurbette kalanı sılaya bağlar nasıl gönül verdi bu yola çoban
Vay aman haller yaman vay aman dağlar duman
Vay çoban vay vay aman vay çoban aman aman

Bir vefasız zalim yare vurgunsun çaresiz derdinle garip yorgunsun
Bırak böyle sevda yerinde dursun gayrı çek dağları ağıla çoban
Bu yanık seslerde yetimler ağlar hasret çekenlerin gözyaşı çağlar
Gurbette kalanı sılaya bağlar nasıl gönül verdi bu yola çoban
Vay aman haller yaman vay aman dağlar duman
Vay çoban vay vay aman vay çoban aman aman

Hisar-ı aşkta bir çoban buldum sürüyü salıvermiş kenare çoban
Çaldığı kavalın hayranı oldum yedi makam çalar davare çoban çoban
Yazlağı kışlağı hayrü’l beriyyât çaldığı makamda türlü tesîrât
Ululara sordum nedir bu halat dediler kâmildir bu kare çoban of of
Sürüsünü kurda kuşa yedirmez melik otağına yabancı girmez
Vasfi bu kemâle her çoban ermez sıdk ile yâr olmuş gaffare çoban of of of
Vay aman haller yaman vay aman dağlar duman
Vay çoban vay vay aman vay çoban aman aman