Yalnızca gözler göz değildir.
Zannetme ki gözler farklı dilde konuşur.
En güzel duyguları onlarla sun istersen.
İstersen nefretini boşalt bütün dünyaya ama konuşma sus.
İki oluktan aynı su akmaz ya dil ya göz.
Suskunsan susturulmuşsan ve gözlerin bağlanmışsa kalbinden bir köprü kur gönüllere.
Yalanların kirletemediği mecraya o tertemiz sılaya kalbini boşalt.
Sen yine sus gönlündeki sultan konuşsun sesin ve sözün sultanı.
Yazı ve güzün sultanı yerin ve göğün sultanı.
Ellerinle konuştun mu hiç okşadın mı bir yetimin başını.
Merhametin anlatılışıdır bu başka hangi dil anlatır onu bu kadar net bu kadar güzel.
Yaşlı bir anneye yardım için uzandı mı ellerin.
Düşen birini tutup da kaldırdın mı?
Bayramlaştın mı ellerinle su verdin mi susamışa.
Kendine sor kendini dene, ya ellerinle konuşmuş ya da konuşmamışsındır.
Ufku parçalayan yine o gözlerdi, güneşi söndüren yine o gözler.
Yazı kışa kışı yaza çeviren, artık kutuplarda değil sadece kutuplarda değil soğuk.
En sıcak insanlarda buz gibi kalpler, buz gibi insanlarda sımsıcak duygular var.
İnsan neden yalancıdır, neden bir karanlık bir aydınlık yüzü var Ay gibi.
Hep de karanlıkta kalan karanlık yüzüdür.
Farklı dil kullanmaz gözler, hangi ırktan hangi dilden hangi dinden olursan ol.
Yeter ki bil gözlerle anlatılanı, gözlerle anlatmayı.
Anlatamazsan sabır dosttur, anlayamazsan yine aynı dost ama konuşma sus ve dinle