Düşünsel gerilim ki sonsuz acı hayatın boynunda yağlı bir urgan.
İçerde bir dünya dışa yabancı soğuk darağacı soğuk kabristan
Baharda zemini okşayan yağmur bir çocuk edası samimi bir el
Güneşten denize uzanan şu nur gökteki yıldızdan daha da güzel
Sonbahar yapraklı sevimli kıyas anlamdan çelişki çıkaran bir güç
Huri bakışların altında bin yas dünyayı üstünde taşıyan hörgüç
Yürekleri yakan delice bir kor sadakat sahnesi rol sadeliği
Yokluğa açılan zarif koridor âlemin geçtiği iğne deliği
Özenti sudaki kristallere özenti zerreyi çepeçevre saran
Şafakta uzanan nurlu ellere bir hasret uzansa kıyama duran
Liyakatsiz hale düşmemek için bakire hevesler zorluyor bizi
Aynadan gerçeğe öfkeli bir kin asabiyet yüklü gözbebekleri
Alt üst olmuş dünya hınç noktasında insanlık gecede gündüzü arar
Asude feryatlar kafatasında sevda makinesi geriye sarar
Nelere talibiz ebed varlıkta zamanı ruhlarda sorgulayan kim
Mahkûm eden ne cismi boşlukta nerede bin mevsim yaşanan iklim
Kim kurtarır bizi son badireden kaybolan utkuya kim yönlendirir
Asalak tavırlı bu hengâmeden hangi dua tutup çıkarıverir
Söyle hangi dua bir inkılaptır kutlu yarınlara geçiş anında
Sahteyi aslından ayıran sınır mukadder sebeple aklın yanında
Ulûhiyet varken kalksın artık gam tertemiz ağızdan çıksın nefesler
Tek sadayla titrer şu Arş-ı Âzam Allah bir Allah bir topyekûn sesler
Neden niçin nasıl bir sürü soru bu gidişle her yol hüzne sapacak
Ey Rahman sen bizi şüpheden koru zihnin şahdamarı koptu kopacak