Allah’ım,günahkar bir sesleniştir bu.
Günahların yükselemeyeceği yüce katına
Şanın ne yücedir Sen’in ki;
Mülk elindedir..
Ve Sen herşeye Kâdir’sin.
Kudretin herşeye galiptir.
Ve Sen çok bağışlayansın,
Yedi göğü birbiriyle âhenk içinde yaratan sensin..
Dünya semasını kandillerle süsleyensin
Sen’in ilmin en gizli işlerin bütün inceliğine nüfuz eder.
Sen herşeyden hakkıyla haberdarsın
Haberdarsın benden,dünümden,bugünümden ve yarınımdan

Bir ömrü işte böyle yele verdim, savurdum
Şimdi pişman,perişan gelip duaya durdum..

Geçmişi ve geleceği yüreğime aldım da
Kendimi avuttum,nefsimi unuttum..

Kalbimin cennetinde nefsime uyan Âdem,
O yüce dergaha gözlerimden seslenir,
Ve Hz.Nuh,toplar kalbimde ne kadar duygu varsa,
Nefsimin tufanından korumaya çalışır.
Hz.İbrahim’in ateşe atıldığı mancınık yüreğimdedir benim
Kendisinden başka ilah olmayan Sübhan!
Zalimlerden oldum ki merhamete muhtacım
Huzuruna alsan da beni böyle perişan
Benim hakkımda olan hükmün başımda tâcım..

Evladının acısıyla yanan bir anne kalkıp
Uzatırsa detgahına titreyen ellerini,
bu tevbemi sunuyorum o ellerle birlikte…
Gecenin bir vaktinde,
Herkes istediği ile,sevdiği ile hemhâlken,
Yetim kalmış bir yürek sessiz sessiz ağlarken,

Bakarsa bir an olsun yıldızsız gökyüzüne,
Ve melekleri inleten edayla seslenip,

“Allah ” derse derinden,
Ve “lebbeyk” nidaları gelirse göklerinden,
O öksüz haykırışa katıyorum tevbemi…

Günahları yüzünden mahkum olur ya insan..
Kimse görmesin diye,görüp gülmesin diye
Kirlenen ellerini kapatır ya yüzüne

Ve günlerce acıyla inler inler ya
Vicdanından yükselen alev gibi bin sesle
Uykusuz gecelerin ışıdığı zamanda
Karanlığın gökyüzüne yakın olduğu anda
Secdelere kapanıp;

“Ya Rabbi!Ben pişmanım,ben pişmanım Ey Rahman” diyerek geçer ya kendisinden

O pişman baygınlığa sunuyorum tevbemi…
Simsiyah ve pis köle diye hakaretler var Habeşlinin gözlerinde
Güneş batmayı hiç bu kadar istememiştir
Kendisinden başka ilah olmayan Sübhan!
Zalimlerden oldum ki merhamete muhtacım
Huzuruna alsan da beni böyle perişan
Benim hakkımda olan hükmün başımda tâcım..

Çöl, serinliğe böylesine hasret duymamış
Ve bir taş pamuk kadar hafif olmayı bu denli istememiştir

Çünkü bir Bİlal vardır ortada..Ve kucağında bir kaya..
İnkar tekliflerine ızdırap yüklü o dil,taptaze bir ruhla cevabı dillendirir

“Allah bir,Allah bir”

Kumların üstündeki o simsiyah bedenden dökülen terlerle yıkıyorum tevbemi