Gün şubatın ilk haftası yıl seksen iki
Alev alev yanıyor bir mahzun şehir
Bir çağlayan yol alıyor cennete doğru
Toprağı kanla sulanıyor burası Hama
Hama kalbimde bin yara

Sen canını verirken ben uyuyordum
Sen şehadete giderken ben duruyordum
Feryadın arşa çıkmış hissetmiyordum
Ne olur sen bizi affet Hama
Hama kalbimde bin yara

Onurlu insanlar önde gittiler
Zindana işkenceye baş eğmediler
Tanklara palete de göğüs gerdiler
Artık sen bir destansın şehit Hamalı
Hama kalbimde bin yara

Küffara diken batsa dünya sarsılır
Hama’da onbinlerce şehit verildi
1,5 milyar müslüman hani nerede
Bu sessizlik bu gafleti affet yarabbi
Hama kalbimde bin yara

Ateşle ölüm kustu mavzerleri
Bir güvercin uçtu gitti öteye doğru
Sessizce koyuverdi başın toprağa
Son bir söz duyuldu ileyhi raciun
Hama kalbimde bin yara