Bir Allah’ı zikret binbir ismiyle Hû
Doksandokuz Esmâ-ül Hüsnâ’siyle Hû
Na-mütenâhi tecelli üzeredir Allah Hû
Surette ayrı, sirette ayrı tecellidedir Hû
Fehmeyle Kur’ân’da elif, lâm, mim’i
Bir ismi El-Selâm, bir ismi El-Velî
Hakk’ın habibidir Muhammed-Ali
Yâr-i cân’dır Sultan Veysel Karani
Hâmil-i Rûh-ül-Kudüs ol Gavs-ı Âzam
Edrikni yâ Pîr’im Seyyid Abdüsselâm
Vâris-ül Enbiyâ’dır Pîr Abdüsselâm
Ta’zim sana, hürmet sana yâ selâm
Ben, Abdülkâdir’in aynıyım, dedi
İki Gavs-ı Enâm’ın mâruf şöhreti
Cebel’e takla attırır ulu himmeti
Dü cihân üzredir sevgisi-muhabbeti

Elinde sancağı rûz-i mâhşer’de
Sadık dervişân’ı vahdet hâlinde
Saltanatı bâkidir iki âlemde
Sultan Abdüsselâm-ül Esmer’in
Derviş Faik kapısında kul oldum.
Odundum, ocağında yandım kül oldum…
Hamdolsun bahçesinde
Açan solmaz gül oldum.
Pîr’im Seyyid Abdüsselâm-ül Esmer’in.