Cânım. Cananım. Sevdiceğim.
Bi’tanem. Kuzu sarmam.
Yârim. Yârenim. Yavrum. Yavrucuğum.
Gözlerinde yittiğim.
Yüzünde sevindiğim.
Saçlarını özlediğim.
Kucağımda beklediğim.
Sıcak sımsıcak nefesini içtiğim.
Kalbimde büyüttüğüm. Göz aydınlığım. Ruh yoldaşım

Çok geç kaldım.
Biliyorum geç kaldım. Senin ne anlama geldiğini bilmekte hep geçiktim , hep aldandım.
Seni seviyorum demeyi hep erteledim , sonraya bıraktım.
Bak işte; sana konuşuyorum şimdi sana.
Yavrucuğum can pârem biricik tesellim.

Sana söyleyemedim ama sarıp sarmalaman cennetim oldu benim.
İncecik sesin bütün baharların kuş cıvıltılarıydı bana.
Yarım-yamalak sözlerin ötelerden bin seslenişti bana.
“Baba!” dediğinde alnıma hep yıldızlar değdi , omzuma gökler indi.
Bakışın tâ ruhlar âleminde de özlendiğimin habercisiydi
Kırık dökük hecelerin ama duyduğum en güzel şiirdi.
Minicik parmakların avucumda cennete çağıran melektin bana..

Cânım. Canımın içi.
Kalbimin hiç bitmez sevinci.
Ruhumun bayramı.
Bi’tanem. Sevdiğim. Gözleri boncuğum. Yüzü cennetim. Saçları kara sevdam.
Yürüyüşü hasretim. Dokunuşu serinliğim. Kokusu müjdem. Meleğim. Yavrum. Yavrum. Yavrum. Yavrucuğum.

Gözlerin kime bakar şimdi?
Babacığını merak eder misin?
Annene nazlanmak istemez misin?

Ellerimde ellerinin boşluğu büyüyor şimdi.
Gözlerimde gözlerinin uçurumu kocaman ah
Kokun çok uzakların hasreti şimdi.
Sana dokunmuş bir rüzgâr gelip de kalbimi ferahlatır mı acabs
Sana bakmış gözler bir gece gelip gözlerime değer mi?

Ağlıyorum bi’tanem ağlıyorum. Yo yo bana şakacıktan değil bu defa.
Koşup teselli etmeni beklemiyorum.
Yüzüme saçlarını değdirip gözlerime şaşkınca bakmanı beklemiyorum
omzuma ellerini koyup beni susturmanı beklemiyorum.
Ağlıyorum bi’tanem çünkü..
sevgililer Sevgili de ağlamıştı.
O’nun ağladığı gibi ağlıyorum.

Gülüşünü uzaklara gönderdiği İbrahim’i için
O da gözlerinden yaş dökmüştü ya
yüzümdeki nem ondan işte yavrucuğum.
Yüzünü toprağa emanet ettiği yavrusu için
O da mahzun olmuştu ya;
inan bana canım sırf O ağladı diye ağlıyorum.

Sen ağlama e mi sen ağlama bi’tanem.
Sen hep gül.
Gül ki güller açsın cennetlerde.
Gül ki güldüğünü bilip ben de güleyim.
Kocaman bir teselli çöreklensin yüreğime.
Kocaman bir müjde bulut bulut gelsin
yağmur olup sele katsın beni de.
Alıp götürsün sana

Belki de İbrahim’in babası
gönüllerin baş tacı
kucağında sevmiştir seni ha.
Hep böyle teselli ediyorum kendimi.
Canımızın emanetçisi son nefeste yoldaşımız
en büyük korkumuz ama en güzel dostumuz
Güzeller güzeli meleğimiz
kim bilir nasıl da güzel göründü sana.

Söyle canım babanın tuttuğu gibi mi tuttu ellerinden?
Canımın içi rüyada olsun fısılda bana
annen gibi kucaklayıp da mı götürdü seni yurduna ?
Başını okşadı mı yetimler yetimi Muhammed ?
Gül kokusuyla seni sarıp sarmaladı mı?
Yavrum yavrucuğum belki haddim değil ama
O’na benden selam söyle olur mu ?

Sana salavat getirmeyi babam öğretti bana de olur mu?
O’nun gözlerinin içine içine bak e mi?
Bak ki bir gece rüyama girsin senden haber getirsin bana.
Müjdeni getirsin. Kalbime kocaman bir bahar serinliği getirsin.
O çok iyi bilir babasızlığı da annesizliği de;
seni anlar teselli eder seni.
Yetimleri öksüzleri sevindirmeyi sever o Tut ellerini sakın bırakma.
Beni kucakladığın gibi kucakla onu olur mu ciğer parem.
Beni kucakladığın gibi kucakla
Babaların en sevgilisi o hiç korkma
Babana sarılır gibi sarıl O’na.
Yanından ayrılma sakın.
Sen bilmezsin yavrum
ben de bilmezdim ama O bilir evlat acısını

söyle bize gelsin bir gece ha
cennet kokulu ellerinden tutup bize getirsin seni
tutsun ellerimizden yeniden sevindirsin bizi.

Yavrum bi’tanem canımın içi ciğer parem kalp sızım
ruh yoldaşım elinin sıcağını özlediğim
Kokusu cennetim bakışı güneşim
dokunuşu baharım sesi cihanım
Yavrum
Değil mi ki seni bana veren beni bana verendir.
Beni de seni de birbirimize bağışlar elbet.
Değil mi ki seni benden alan seni bana verendir.
Beni senin yanında tutar elbet.
Canım canımın içi bi’tanem;
Çok sevdirildin ki bana.
Kalbini kalbime ısındırana emanet ol e mi.
Kalbimi kalbine sevdirene emanet olasın.
Hep orada kal.
Hep orada ol